در سال 1950 که تهدیدات هسته ای از سوی موشک های بالستیک قاره پیما (ICBM ) به وجود آمد که بخشی از برنامه سپر آهنین بودند اتحاد جماهیر شوروی برنامه فوق محرمانه ای را به منظور مقابل با آن آغاز کرد این برنامه در حقیقت اولین سیستم موثر ضد موشک های بالستیک را به وجود آورد. این برنامه فکر جدیدی نبود چرا که از سال 1946 ایالات متحده امریکا به دنبال ساخت سیستمی بود تا بتواند با آن با موشک های کوتاه برد مانند V-2 المانی را منهدم کند اما به نتیجه ای نرسید .این طرح در اتحاد جماهیر شوروی NII-4 نام گرفت و از سال 1953 رسما اغاز شد و در 17 اگوست 1956 از طرف هیئت وزیران اتحاد شوروی مورد تایید قرار گرفت